კარელ ჩაპეკი
Až budou soudit diplomati, 1937
სასამართლო სხდომის თავმჯდომარე: ბატონო მსაჯულნო, გულწრფელად ვწუხვართ იმის გამო, რომ დღეს ერთი დახლართული საქმის განხილვა გვიწევს. ბევრს ვეცადე, ამ მოსმენის გადადება, მაგრამ აღშფოთებული საზოგადოების ზეწოლის გამო დათმობაზე მივდივარ … (ფურცლებს აშრიალებს). ბრალდების დასკვნის მიხედვით, დღისით მზისით ხალხმრავალ მოედანზე ძარცვა და მკვლელობა მოხდა. მოწმეთა თვალწინ, ბრალდებული თავს დაესხა ფეხით მოსიარულეს, ამჟამად უკვე, სამწუხაროდ, გარდაცვლილს… ბევრი რომ არ გავაგრძელო, ახლა თავად მოუსმენთ მოწმეებს და ყველა წვრილმანს თავად გაეცნობით.
სასამართლო სხდომის თავმჯდომარე: თქვენ მოკლულის ქვრივი ბრძანდებით?
ქვრივი: დიახ.
სასამართლო სხდომის თავმჯდომარე: სასამართლო იზიარებს თქვენს მწუხარებას. ქალბატონო მოწმე, თქვენ შეესწარით ამ, როგორა ვთქვა… უბედურ შემთხვევას. თუ შეიძლება, მოგვიყვეთ, რა და როგორ მოხდა?
ქვრივი: (თითს იშვერს) აი, ამ ავაზაკმა მოკლა!
ბატონი მეჭეჭიანი ცხვირით: ვაპროტესტებ… საჯაროდ შეურაცხყოფას მაყენებს!
სასამართლო სხდომის თავმჯდომარე: ქალბატონო მოწმე, სასამართლოს დარბაზში თითით მინიშნება აკრძალულია… თუ სწორედ გაგიგეთ, თქვენ ამტკიცებთ, რომ მკვლელობა ჩაიდინა ვინმემ, რომელიც ოქმში არ გვყავს სახელდებული?
ბატონი მეჭეჭიანი ცხვირით: (ქუდს ხელს დასტაცებს). ბატონებო, თუ ასე გააგრძელებთ, იძულებულს გამხდით, სასამართლოს დარბაზი დავტოვო! ჩემი თანდასწრებით სიტყვა “მკვლელობა”-ს ნუ ახსენებთ, მხოლოდ იძულებითი თავდაცვის შესახებ, შეგვიძლია, ვისაუბროთ.
ხმაური და ვუვუზელა 