ჯორჯ ორუელი
პაციფიზმი, თუკი ობიექტური თვალით შევხედავთ, ფაშიზმის მხარდამჭერია. ეს მარტივი ჭეშმარიტება საღ აზრზე დგას. ერთი მხარის საომარ ძალისხმევას თუკი შევბოჭავთ, ამით მეორეს გავუხსნით ხელ-ფეხს. თქვენ ვერ მონახავთ გზას, გვერდზე გადგეთ, როდესაც იმგვარი ომია გაჩაღებული, როგორიც – ახლა. „ვინც ჩემთან არ არის – ჩემი მტერია“ – ასეთი ომია. თავის ნუ მოიტყუებთ – ეს ომი გვერდს არ აგივლით. არ გეგონოთ, რომ მშვიდად გადაგივათ ყელში ის ლუკმა, რომლის თქვენამდე მოტანისთვისაც ბრიტანელმა მეზღვაურებმა სიცოცხლე უნდა გასწირონ. ბურჟუების ქაღალდის ხუხულაა, რომელიც ფულსა და უსაფრთხოების ყალბ შეგრძნებაზეა აგებული. ბატონი სავეჯი[1] აღნიშნავს, რომ „ამ ტიპის მსჯელობას თუ გავყვებით, გერმანელი ან იაპონელი პაციფისტი „ობიექტურად პრო-ბრიტანელი გამოდის“. ასეც არის! სწორედ ამიტომ არის იმ ქვეყნებში პაციფიზმი აკრძალული (და ორივეგან, შეიძლება, პაციფიზმისთვის თავიც მოგკვეთონ), მაგიერ – გერმანელებიცა და იაპონელებიც ყველაფერს აკეთებენ, ბრიტანეთსა და ამერიკაში პაციფიზმის აღსაზევებლად. პაციფიზმმა კარგად რომ მოიკიდოს ჩვენში ფეხი, გერმანელებმა ვითომ “თავისუფალი” რადიოსადგურიც აამუშავეს, რომელიც პაციფისტური პროპაგანდის გავრცელების სამსახურში დგას და P.P.U-ს[2] მოსაზრებებისგან ვერაფრით გამოარჩევთ. რუსეთშიც დიდი სიამოვნებით იქადაგებდნენ, მაგრამ იქაურ მაგარ ბიჭებთან ეს ოინი იოლად არ გაუვათ – პაციფისტური პროპაგანდა ხომ მხოლოდ იქ გაჭრის, თუ მოახერხა, სადაც ჯერ კიდევ ნებადართულია სიტყვის მცირედი თავისუფლება მაინც. სხვაგვარად რომ ვთქვათ – პროპაგანდა აძლიერებს ტოტალიტარიზმს.
You must be logged in to post a comment.